Wat is het productieproces van gegalvaniseerde stalen buis?

Gegalvaniseerde stalen buis is een soort buis die is gegalvaniseerd op het oppervlak van gewone stalen buizen om de corrosiewerende prestaties te verbeteren. Het wordt veel gebruikt in de bouw, landbouw, machines en andere industrieën. De gegalvaniseerde laag vormt niet alleen een fysieke barrière, maar beschermt de stalen buis ook door de elektrochemische eigenschappen van zink, waardoor de levensduur ervan wordt verlengd.

1. Thermisch verzinkproces
Thermisch verzinken is de meest gebruikelijke methode voor de vervaardiging van gegalvaniseerde stalen buizen. Dit proces bedekt het oppervlak van de stalen buis met een laag zink door de stalen buis onder te dompelen in gesmolten zinkvloeistof. Het thermisch verzinken proces kan een dikke, uniforme en dichte gegalvaniseerde laag vormen, waardoor de stalen buis een goede corrosiebestendigheid heeft in verschillende ruwe omgevingen.
Voorbereidingsfase: De eerste stap van het thermisch verzinken is het reinigen van de stalen buis. Het oppervlak van de stalen buis is meestal bevestigd met onzuiverheden zoals vet, aanslag of roest. Als deze verontreinigingen niet worden verwijderd, beïnvloeden ze de hechting van de zinklaag op de stalen buis.
Thermisch verzinken: Na het reinigen en galvaniseren wordt de stalen buis ondergedompeld in gesmolten zinkvloeistof van 450°C tot 480°C. Deze stap vormt de kern van het gehele thermisch verzinkproces. Het gesmolten zink reageert met het oppervlak van de stalen buis en vormt een laag zink-ijzerlegering, die vervolgens aan de buitenkant wordt bedekt met een zuivere zinklaag. De dikte van de zinklaag is afhankelijk van de samenstelling, grootte en dompeltijd van de stalen buis en kan doorgaans tientallen microns bedragen.
Koeling en inspectie: Nadat het verzinken is voltooid, moet de stalen buis snel uit de zinkvloeistof worden verwijderd en worden gekoeld om ervoor te zorgen dat de zinklaag stabiel en uniform is. De koelmethode kan natuurlijke koeling of waterkoeling zijn. Na afkoeling wordt op het oppervlak van de stalen buis een stevige zinklaag gevormd met sterke corrosiewerende eigenschappen.
De laatste stap is het inspecteren van de gegalvaniseerde stalen buis om er zeker van te zijn dat de dikte en uniformiteit van de zinklaag aan de normen voldoen. Als er defecten of oneffenheden zijn, kan herverwerking of plaatselijke reparatie nodig zijn.

2. Koud galvanisatieproces
Bij het koudverzinkingsproces, ook wel elektrolytisch verzinken genoemd, wordt zink gelijkmatig aan het oppervlak van de stalen buis gehecht via het principe van elektrolyse. Vergeleken met thermisch verzinken is de zinklaag bij koud verzinken dunner, meestal slechts enkele microns dik. Hoewel de corrosieweerstand niet zo goed is als die van thermisch verzinkte producten, is het koudverzinkingsproces geavanceerder en geschikt voor toepassingsscenario's met hoge oppervlaktevereisten.
Oppervlaktevoorbereiding: Net als bij thermisch verzinken moet de stalen buis vóór het koudverzinken een oppervlaktebehandeling ondergaan. De stalen buis moet eerst worden ontvet en gebeitst om vet, roest en oxiden van het oppervlak te verwijderen en vervolgens worden gewassen met schoon water. Het doel van de oppervlaktevoorbereiding is ervoor te zorgen dat het oppervlak van de stalen buis schoon en glad is, zodat de zinklaag gelijkmatig kan worden bevestigd tijdens het galvaniseerproces.
Elektrolytisch verzinken: Tijdens het galvaniseerproces wordt de stalen buis in een elektrolyt geplaatst en wordt zink als elektrodemateriaal gebruikt. Door de werking van stroom worden zinkionen geleidelijk afgezet op het oppervlak van de stalen buis. Het hele proces kan de dikte en uniformiteit van de zinklaag nauwkeurig controleren. Het elektrolytisch verzinkproces is flexibel en de laagdikte kan indien nodig worden aangepast om aan verschillende anticorrosie-eisen te voldoen.
Nabehandeling: Na het koud verzinken moet de stalen buis ook een reeks nabehandelingsprocessen ondergaan, zoals passiveren, reinigen en drogen. Deze behandelingen helpen het antioxiderende vermogen van de verzinkte laag te verbeteren en de levensduur van de stalen buis te verlengen.

3. Vergelijking tussen thermisch verzinken en koudverzinken
Thermisch verzinken en koudverzinken zijn de twee belangrijkste processen bij de vervaardiging van gegalvaniseerde stalen buizen, en ze hebben elk hun eigen voor- en nadelen.
Dikte van de zinklaag: De zinklaag bij thermisch verzinken is dikker, meestal in tientallen microns, terwijl de zinklaag bij koudverzinken dunner is, slechts enkele microns. Daarom hebben thermisch verzinkte stalen buizen betere corrosiewerende prestaties en zijn ze geschikt voor buiten en zware omgevingen.
Oppervlakteafwerking: Het oppervlak van koudverzinken is gladder en uniformer, geschikt voor gelegenheden waarbij hoge eisen aan de uitstraling worden gesteld, zoals decoratieve toepassingen.
Proceskosten: De proceskosten van koudverzinken zijn relatief laag, maar de duurzaamheid ervan is niet zo goed als die van thermisch verzinken. Daarom hangt de keuze van welk verzinkingsproces af van het specifieke gebruiksscenario en de anti-corrosie-eisen.

Het productieproces van gegalvaniseerde stalen buizen bepaalt het brede scala aan toepassingen en goede corrosiewerende prestaties. Of het nu gaat om thermisch verzinken of koudverzinken, beide processen verlengen effectief de levensduur van de stalen buis door een zinklaag op het oppervlak van de stalen buis aan te brengen. Als u het productieproces van gegalvaniseerde stalen buizen begrijpt, kunt u de juiste producten kiezen en de voordelen ervan in verschillende omgevingen ten volle benutten.