Wat zijn de installatiemethoden van grondstaven?

Overzicht van de installatiemethoden van de grondstaaf
De grondstaaf is een belangrijk onderdeel van het aardingssysteem van elektrische apparatuur. Het wordt voornamelijk gebruikt om de stroom van elektrische apparatuur in de grond effectief te introduceren om persoonlijk letsel of apparatuurschade veroorzaakt door falen of bliksem van elektrische apparatuur te voorkomen. Om de stabiliteit en veiligheid van het aardingssysteem te waarborgen, is het essentieel om de grondstaaf correct te installeren. De installatiemethode van de grondstaaf kan worden aangepast volgens verschillende installatieomgevingen, gebruikseisen en bouwomstandigheden. Hierna volgen de installatiemethoden voor de grondstang.

Installatievoorbereiding
Voordat de grondstaaf wordt geïnstalleerd, moeten de volgende voorbereidingen worden getroffen:
Kies een geschikte grondstaaf: de keuze van de grondstaaf moet worden bepaald op basis van het bodemtype, de bodemweerstand en de vereiste aardweerstandswaarde op de installatieplaats. Gemeenschappelijke grondstaafmaterialen zijn onder meer koper, staal, aluminiumlegering, enz.
Inspectie van apparatuur: zorg ervoor dat alle gereedschappen en apparatuur intact zijn vóór de installatie, zoals hamers, elektrische oefeningen, aardingsdraden, weerstandsmeters, enz.
Meet de bodemweerstand: bij het kiezen van het type en diepte van grondstaven is het noodzakelijk om de bodemweerstand op de installatieplaats te begrijpen. Gewoonlijk kan het worden gemeten door een weerstandsmeter om een ​​geschikte aardingsmethode te selecteren.

Positionering van aardingsstaven
De installatielocatie van aardingsstaven moet over het algemeen weg zijn van de fundering van het gebouw en andere ondergrondse faciliteiten, zoals waterleidingen, kabels, enz., Om wederzijdse interferentie te voorkomen. Aardingsstaven moeten in het algemeen in vochtige grond worden begraven, omdat vochtige grond een lagere weerstand heeft, die bevorderlijk is voor het verbeteren van het aardingseffect. Bij het kiezen van de installatielocatie, vermijd het kiezen van gebieden met hoge weerstandsgrond en kies gebieden die van nature vochtig en barrièrevrij zijn.

Verticale installatie van aardingsstaven
De conventionele installatiemethode voor aardingsstaven is verticale installatie. De specifieke stappen zijn als volgt:
Een put graven of een gat boren: ten eerste moet u een gat boren of graven op de installatielocatie. De diepte van het gat moet worden bepaald volgens de lengte van de aardingsstaaf. Gewoonlijk is de lengte van de aardingsstang 1,5 tot 3 meter. Wanneer de grond hard is, kan een oefening worden gebruikt om te boren.
Steek de aardingsstaaf in: Steek de aardingsstang verticaal in de gegraven put of geboorde gat. Het is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat de aardingsstaaf volledig in contact staat met de grond om gaten te voorkomen.
Vulling: Vul de grond nadat de aardingsstaaf is ingebracht. Natte grond kan worden gebruikt voor het vullen en het vochtig houden van de grond helpt de aardingsweerstand te verminderen.

Horizontale installatie van grondstaven
In sommige speciale gevallen kunnen grondstangen ook horizontaal worden geïnstalleerd, vooral op plaatsen met harde grond of veel ondergrondse faciliteiten. De specifieke stappen zijn als volgt:
Graven geuls: graafgeulen van overeenkomstige diepte graaf volgens de lengte van de grondstangen, meestal met een diepte van 0,5 tot 1 meter.
Leg grondstangen: leg de grondstangen langs de lengte van de geul. De grondstaven moeten gelijkmatig op elkaar staan ​​en zorgen voor volledig contact met de grond.
Backvulbodem: nadat de grondstaven zijn geïnstalleerd, vullen de grond op tijd om ervoor te zorgen dat de grondstaven niet worden blootgesteld en het contactoppervlak goed is.

Grondstangen aansluiten op gronddraden
Nadat de grondstaven zijn geïnstalleerd, moeten de gronddraden worden aangesloten op de grondstaven. De specifieke methoden zijn als volgt:
Lasverbinding: gebruik lasapparatuur om de gronddraden op de grondstaven te lassen om ervoor te zorgen dat de verbinding stevig en betrouwbaar is. Let op de temperatuurregeling tijdens het lassen om oververhitting en schade aan de grondstaven te voorkomen.
Mechanische verbinding: als lassen niet mogelijk is, kunnen de gronddraden ook worden aangesloten op de grondstangen door mechanische methoden (zoals het gebruik van grondbouten en verbindingsmoeren). Zorg er bij het aansluiten van dat er geen losheid is tussen de gronddraad en de grondstaaf en dat het contact goed is.
Bescherming van de isolatie: nadat de gronddraad is verbonden met de grondstaaf, is het het beste om het verbindingsgedeelte met anti-corrosie-isolatiemateriaal in te wikkelen om vocht en corrosie tijdens langdurig gebruik te voorkomen.

Meet de grondweerstand
Nadat de grondstaaf is geïnstalleerd, moet de grondweerstandswaarde worden gemeten met behulp van een grondweerstandstester om ervoor te zorgen dat het aardingssysteem voldoet aan de gespecificeerde normen. Over het algemeen moet de grondweerstandswaarde minder zijn dan 4 ohm, en sommige speciale plaatsen vereisen lagere grondweerstandswaarden. Als het meetresultaat niet -gekwalificeerd is, moet het aardingssysteem worden aangepast.

Inspectie en onderhoud van het aardingssysteem
De stabiliteit en veiligheid van het aardingssysteem zijn cruciaal om de veiligheid van apparatuur en personeel te waarborgen. Daarom is het noodzakelijk om regelmatig de werking van het aardingssysteem te controleren. De inspectie omvat:
Controleer de verbinding van de grondstaaf: zorg ervoor dat de verbinding tussen de grondstaaf en de gronddraad stevig is en er geen losheid of breuk is.
Detecteer regelmatig de grondweerstand: gebruik een weerstandsmeter om de grondweerstandswaarde regelmatig te detecteren om ervoor te zorgen dat deze zich binnen het veilige bereik bevindt.
Controleer de corrosie van de grondstaaf: omdat de chemische componenten in de grond corrosie met de grondstaaf kunnen veroorzaken, is het noodzakelijk om regelmatig het buitenoppervlak van de grondstaaf te controleren om ervoor te zorgen dat het geen invloed heeft op het aardingseffect als gevolg van corrosie.