Aardingsbars zijn vaak gemaakt van zeer geleidende metalen materialen, zoals koper of gegalvaniseerd staal. Deze materialen hebben niet alleen een goede geleidbaarheid, maar behouden ook een lange tijd stabiele prestaties in harde omgevingen. Koper wordt veel gebruikt vanwege de goede geleidbaarheid, terwijl gegalvaniseerd staal in sommige speciale omgevingen wordt geselecteerd vanwege de corrosieweerstand. Bij het selecteren van een aardingsbar is het noodzakelijk om ervoor te zorgen dat het materiaal voldoende sterkte en geleidbaarheid heeft om stabiliteit bij langdurig gebruik te waarborgen.
De verbindingsmethode tussen de aardingsbus en andere elektrische apparatuur moet wetenschappelijk en redelijk zijn. Vermijd het gebruik van materialen die vatbaar zijn voor corrosie of oxidatie op het verbindingspunt en zorg ervoor dat de verbinding stevig is bevestigd om slecht contact te voorkomen als gevolg van trillingen of externe kracht. Gemeenschappelijke verbindingsmethoden zijn lassen, bouten en krimpen. Elke verbindingsmethode heeft zijn toepasselijke scenario. Lasverbinding is geschikt voor langdurige stabiele vaste aarding, de botsingverbinding is geschikt voor gelegenheden die regelmatig inspectie en onderhoud vereisen, en krimpen is geschikt voor plaatsen die snelle installatie vereisen. Ongeacht welke methode wordt gebruikt, het is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat de weerstandswaarde van de verbinding laag is om stroomverlies of warmte -accumulatie veroorzaakt door slecht contact of overmatige weerstand te voorkomen.
Naast de materiaal- en verbindingsmethode zijn de installatielocatie en het padontwerp van de aardingsbus ook cruciaal. De aardingsbar moet voorkomen dat kruising met andere hoogspanningskabels of draden zoveel mogelijk wordt om het risico op falen door elektrische interferentie te verminderen. Zorg er bij het ontwerp voor dat de richting van de aardingsbar in de grootste mate kan worden vermeden door de externe omgeving, zoals overmatige temperatuur, vochtigheid of corrosieve stoffen. De aardingsbus moet op een geschikte afstand van de elektrische apparatuur worden gehouden om te voorkomen dat ze worden beïnvloed door de warmte of elektromagnetische interferentie van de apparatuur. Het pad van de aardingsbus moet zo kort en recht mogelijk zijn om onnodige weerstand en energieverlies te verminderen.
Het verband tussen de aardingsbar en het grondgebiedsysteem moet ook stabiliteit garanderen. Het aardingssysteem bestaat meestal uit aardingselektroden, aardingsdraden en aardingsbussen. De selectie en de begrafenisdiepte van de aardingselektrode hebben direct invloed op het aardingseffect. Om een goed verband tussen de aardbar en het aardingssysteem te garanderen, moet een geschikt aardingselektrodenmateriaal worden geselecteerd en ervoor zorgen dat het in vochtige grond wordt begraven om de aardingsweerstand te verminderen. De verbinding tussen de aardingsbar en de aardingselektrode moet worden behandeld met anti-corrosie om te voorkomen dat het verbindingspunt de weerstand losmaakt of toeneemt als gevolg van corrosieve stoffen in de bodem tijdens langdurig gebruik.
Tijdens langdurig gebruik heeft de stabiele verbinding tussen de aardingsbar en andere elektrische apparatuur of het grondgebiedsysteem ook regelmatig inspectie en onderhoud nodig. Elektrische apparatuur kan trillen tijdens de werking en de verbindingspunten van de aardingsbar kunnen los of gecorrodeerd worden door langdurig gebruik. Daarom is het noodzakelijk om regelmatig de strakheid van de verbindingspunten te controleren en het oppervlak van de aardingsbar te reinigen en corrosie te reinigen. Controleer regelmatig de geleidbaarheids- en weerstandswaarde van de aardingsbus om de effectiviteit van het aardingssysteem te waarborgen en schade aan elektrische apparatuur of veiligheidsrisico's veroorzaakt door een slechte aarding.